SAMBR Summary Web

W połowie maja został opublikowany nowy raport grupy roboczej Rady Arktycznej - CAFF pt. The State of the Arctic Marine Biodiversity Report (SAMBR). Dostępny jest na stronie: https://www.arcticbiodiversity.is/marine

Wśród autorów jednego z rozdziałów tego opracowania jest dr hab. Monika Kędra z IO PAN, a zarazem Członek Komitetu Badań Polarnych PAN.

Serdecznie gratulujemy i życzymy kolejnych sukcesów.

59d0e17f dc50 4fcf 8011 518bd757e395

Each year IASC reports on its activities and highlights international Arctic science initiatives in its Bulletin. The 2017 Bulletin is now available for download on the IASC website. A printed copy was distributed at the ASSW 2017 in Prague, Czech Republic. A limited amount of printed copies is available upon request.

Bez tytułu

MzAweDIyNQ26500679 26500591

Stację Antarktyczną im. H. Arctowskiego jej mieszkańcy porównują nieraz do "schroniska górskiego wyższej klasy". Polarnicy mają dziś internet satelitarny, ale jak dawniej lubią razem oglądać filmy. O życiu na stacji, która właśnie obchodzi 40-lecie, opowiadają w rozmowie z PAP.

Polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego w Antarktyce jest jedną z około 40 stacji całorocznych, obecnych w tej części świata. Położona jest na półkuli południowej w archipelagu Szetlandów Południowych, na wyspie Króla Jerzego. Działalność rozpoczęła 26 lutego 1977 r.

To miejsce odległe od Polski o ponad 14 tys. km.

"Niegdyś dotarcie z Polski na stację zajmowało sześć tygodni. Wykorzystywano do tego celu polską flotę, i właśnie tyle trwał rejs z Gdyni na Wyspę Króla Jerzego" - wspomina dr Anna Kidawa z Zakładu Biologii Antarktyki, która uczestniczyła w kilku wyprawach antarktycznych. Teraz podróż jest nieco krótsza, ale nawet z wykorzystaniem samolotów zajmuje ponad tydzień. Ostatni etap nadal z reguły pokonuje się statkiem.

"Warunki są jak w domu, w dodatku nie trzeba samemu przygotowywać posiłków. Latem robi to zawodowy kucharz, a w zimie, kiedy jest nas mniej, kolejno dyżurujemy w kuchni i przy sprzątaniu" - opowiada PAP przyrodnik, polarnik i autor książek Mikołaj Golachowski, który na polskiej stacji spędził w sumie niemal trzy lata...

przejdź do artykułu

logo pl

14206086 1855219778031000 1762915781887633892 o

Istniejąca od 40 lat Polska Stacja Antarktyczna zmaga się z niedofinansowaniem - pilnej naprawy wymaga np. infrastruktura. Bez placówki Polska utraci możliwość uczestnictwa w podejmowaniu decyzji o przyszłości Antarktydy - alarmują naukowcy.
 

Problemy wynikają m.in. z położenia głównego budynku Polskiej Stacji Antarktycznej im. H. Arctowskiego. W momencie, gdy został wzniesion, 40 lat temu, znajdował się kilkanaście metrów od morza; teraz przy wysokich stanach wód jest to niecały metr.

"Proces erozji jest nieunikniony. Spodziewamy się, że w każdej chwili może dojść do dużego sztormu i jedno skrzydło trzeba będzie wyłączyć z użytkowania" - powiedział w rozmowie z PAP dr hab. Robert Bialik, kierownik Zakładu Biologii Antarktyki Instytutu Biofizyki i Biofizyki (IBB) PAN - placówki, która zarządza stacją.

 Wiele do życzenia pozostawia również stan techniczny 40-letniej konstrukcji. Utrzymaniu infrastruktury stacji nie sprzyjają antarktyczne warunki klimatyczne, m.in. z powodu obecnej w atmosferze soli.

O środki na budowę nowego budynku IBB PAN zabiega w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Budowę nowego budynku stacji, w tym kilku nowych laboratoriów i części mieszkalnej, wyceniono na ok. 90 mln złotych. Gotowy jest projekt stacji. Bialik zwraca uwagę, że w kosztach budowy ujęto również transport materiałów budowlanych, który pochłonie połowę tej sumy...

przejdź do artykułu

logo pl

 
 
 

  zaakceptowany RL   Dn. 7 lutego 2017 roku pożegnaliśmy, zmarłego dn. 3 lutego 2017 roku, prof. dr hab. Ryszarda Ligowskiego - wytrawnego przyrodnika, biologa i botanika, wybitnego specjalistę w dziedzinie znajomości biologii i ekologii morskich i słodkowodnych glonów, światowego formatu znawcę okrzemek. Pożegnaliśmy oceanobiologa i wytrwałego badacza ekosystemu Oceanu Południowego.


     Profesor Ligowski, rocznik 1946, dyplom magistra uzyskał w 1969 roku po odbyciu studiów  na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego, a stopień doktora w 1978 roku na podstawie rozprawy pt. Glony osiadłe rzeki Bobrówki i stawów położonych w jej dolinie. Habilitował się w roku 1994 na podstawie rozprawy pt. Morskie okrzemki (Bacillariophyceae) w ekosystemie Antarktyki i ich znaczenie jako wskaźnika źródła pokarmu kryla (Euphausia superba Dana). Tytuł profesora nauk biologicznych uzyskał w 2002 roku.
     Na dorobek naukowy Profesora Ligowskiego składają się liczne publikacje oraz prace o charakterze syntez, dotyczące różnorodności antarktycznych okrzemek, ich miejsca w sieci troficznej morskiego ekosystemu Antarktyki, struktury i dynamiki zespołów okrzemek lodu morskiego w Antarktyce, ekologii okrzemek słodkowodnych oraz ich taksonomii. Znacząca część badań była zrealizowana w partnerstwie z czołowymi  badaczami z całego świata. Prof. Ligowski był uznanym i cenionym reprezentantem światowej populacji algologów. Od 1998 roku był członkiem International Society of Diatom Research, wielu innych towarzystw, komitetów i rad naukowych, a ostatnio ekspertem i koordynatorem w dwu prestiżowych międzynarodowych projektach naukowych.  
     W pierwszej fazie naukowej kariery, przypadających na dekadę lat 70-tych, jako pracownik Zakładu Algologii Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UŁ, skupił swoje zainteresowania na biologii i ekologii glonów (głównie okrzemek) wód śródlądowych.
     Z  początkiem lat 80-tych ubiegłego wieku włączył się z rozmachem w nurt rozwijających się polskich badań  w Antarktyce. W tym czasie dołączył do zespołu biologów polarnych w Katedrze Zoologii Bezkręgowców i Hydrobiologii UŁ. Eksploracja morskiego południa Ziemi owocowała pasmem naukowych sukcesów, przerwanych nagłą, niespodziewaną  śmiercią Profesora.  
     Brał udział w czterech (VII, XI, XX i XXXIII-ej) wyprawach do Stacji Antarktycznej PAN im. H. Arctowskiego na wyspie King George. Podczas pierwszej z nich, w latach 1981 - 1983 zimował w polskiej bazie, realizując program badań nad ekologią okrzemek Zatoki Admiralicji. Pionierskie badania prof. Ligowskiego nad okrzemkami, kluczową grupą producentów morskiego systemu Antarktyki, stanowią nieprzemijający wkład do poznania biocenozy Zatoki Admiralicji - akwenu, będącego naukowym poligonem polskich badaczy polarnych od 1976 roku.
     Profesor Ligowski był stałym członkiem wielonarodowych zespołów ekspedycji BIOMASS (Biological Investigations of Marine Antarctic Systems and Stocks) na statku r/v Profesor Siedlecki, odbytych na morskich akwenach Zachodniej Antarktyki w latach 80-tych XX wieku. Polscy badacze skupieni pod egidą PAN prowadzili badania i obserwacje na wodach Morza Scotia, Morza Weddella, Cieśniny Bransfielda i na wodach okalających archipelag Szetlandów Południowych (wyprawy: BIOMASS FIBEX w roku 1981, BIOMASS SIBEX w 1984 roku, trzecia wyprawa w tej serii w sezonie 1986/1987 oraz ekspedycja EASIZ - Ecology of Antarctic Sea Ice Zone na przełomie 1988 i 1989 roku). Podczas antarktycznego lata 2002/2003 prowadził badania jako członek XVIII Włoskiej Ekspedycji Antarktycznej na Morze Rossa.

     Odszedł od nas uczony, którego zawsze cechowała żelazna konsekwencja i wytrwałość w realizacji naukowych pasji i zamierzeń. Pozostając wiernym obiektowi swoich zainteresowań  przedstawił w bogatym dorobku szeroki wachlarz rozmaitych aspektów biologii glonów widzianych w bardzo rozległym spektrum biogeograficznych regionów i siedlisk. Odszedł człowiek oddany pracy naukowej nacechowanej skrupulatnością i solidnością.
     Pożegnaliśmy zaangażowanego oraz rzetelnego nauczyciela akademickiego, promotora licznych rozpraw i przewodnika studentów podczas ich przyrodniczych eksploracji. Był dzielnym człowiekiem, który potrafił godnie przeciwstawić się najtrudniejszym nawet doświadczeniom ludzkiego bytu, człowiekiem odpowiedzialnym w pracy zawodowej i w życiu osobistym.
     Dziękujemy Panu Profesorowi za przebytą  z nami drogę, za pracę ze studentami biologii, za naukową eksplorację dalekiej terra incognita, za prowadzone z nami prace naukowe, za stałą życzliwą obecność.  

 Cześć Twojej pamięci, nauczycielu, poszukiwaczu i podróżniku!

Jacek Siciński

 

SCAR

We are pleased to share the 2017-2022 SCAR Strategic Plan. The plan was written by a team of dedicated SCAR-affiliated scientists and leaders (listed below) over the course of 2016, in consultation with SCAR’s Delegates, National Committees, Partners and concerned scientists and educators.

SCAR’s vision is to create a legacy of Antarctic research as a foundation for a better future. In line with this vision, through scientific research and international cooperation SCAR will establish a thorough understanding of the nature of Antarctica, the role of Antarctica in the global system, and the character and effects of environmental change and human activities on Antarctica. 

SCAR's work in the next five years will focus on key objectives:

  • To amplify its leadership in Antarctic research by further strengthening and expanding high-quality collaborative and visionary Antarctic research, including observations from Antarctica;
  • To offer independent scientific advice to Antarctic Treaty Consultative Meetings and other bodies dealing with Antarctic and Southern Ocean matters;
  • To enhance and grow research capacity in SCAR member countries;
  • To enhance public awareness and understanding of Antarctic issues through communication of Antarctic research results in a timely and accessible manner; and
  • To facilitate unrestricted and free access to Antarctic research data.

 As part of our efforts to reduce our environmental impact, we will not be printing a large quantity of these plans as the pdf is available online.  If you would like a printed copy, please fill out the online request form before 31 January or contact the SCAR Secretariat.

We would particularly like to thank the Core Writing Team for their many hours of work:
Huw Griffiths, Julian Gutt, Daniela Liggett, Yan Ropert-Coudert, Aleks Terauds, Anton Van de Putte, Jerónimo López-Martínez and Jenny Baeseman.

And much appreciation to the larger SCAR Leadership group for constructive feedback through the process:
Karin Lochte, Azizan Samah, Bryan Storey, Terry Wilson, Nancy Bertler, Dave Bromwich, Carlota Escutia, Adrian Fox, Jesus Galindo, Graham Hosie, Berry Lyons, John Storey and Steven Chown.

This new plan replaces “Antarctic Science and Policy Advice in a Changing World: SCAR Strategic Plan 2011-2016” and went into effect on 1 January 2017.

--------------------------------------------------------------------
Rosemary Nash
Administrative Assistant
Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR)
Scott Polar Research Institute
University of Cambridge
Lensfield Road
Cambridge, CB2 1ER
UK

Tel: +44 1223 336550
Fax: +44 1223 336549
Email: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
Website: www.scar.org