KBP jest komitetem narodowym dla 6 międzynarodowych organizacji naukowych:

  • International Permafrost Association (IPA)

    Międzynarodowe Stowarzyszenie Zmarzlinoznawstwa

    Koordynator krajowy: prof. dr hab. Rajmund Przybylak

    Misją IPA jest wspieranie i promowanie badań nad wieloletnią zmarzliną oraz dziedzinami pokrewnymi w ramach międzynarodowych środowisk naukowych i inżynieryjnych. IPA aktywnie wspiera pracę badaczy zajmujących się tym obszarem oraz dąży do upowszechniania wiedzy o zmarzlinie wśród decydentów, nauczycieli i szerokiej opinii publicznej. Stałe i aktywne uczestnictwo Polski w pracach IPA i udział w towarzyszącym im konferencjach pozwala na zapoznanie się z aktualnym stanem badań dotyczących permafrostu na świecie.

  • International Arctic Science Committee (IASC)

    Międzynarodowy Komitet Badań Arktycznych

    Koordynator krajowy: prof. dr hab. Monika Kędra

    IASC jest pozarządową międzynarodową organizacją naukową. IASC wspiera i ułatwia współpracę we wszystkich dziedzinach badań arktycznych — zarówno między krajami prowadzącymi badania w Arktyce, jak i we wszystkich regionach tego obszaru. Celem IASC jest promowanie i wspieranie nowatorskich, interdyscyplinarnych badań naukowych, które przyczyniają się do pogłębienia wiedzy o Arktyce oraz zrozumienia jej roli w systemie Ziemi. Polska jest członkiem IASC od 1991 r. Członkostwo Polski w IASC umożliwia jej wpływ na światową naukową politykę i plany naukowe w Arktyce oraz pozwala na udział w inicjatywach powoływania wielkich badawczych programów międzynarodowych.


  • Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR)

    Komitet Naukowy Badań Antarktycznych

    Koordynator krajowy: dr hab. Robert Bialik

    SCAR jest organizacją pozarządową należącą do ICSU (International Council for Science). Polska została przyjęta do SCAR jako 13 państwo w 1978 r. (obecnie - 46 państw). Polska posiada dwie aktualnie czynne stacje naukowe w Antarktyce tj. całoroczną Polską Stację Antarktyczną im. Henryka Arctowski (Instytut Biochemii i Biofizyki PAN) oraz sezonową Polską Stację Polarną im. B. Dobrowolskiego (Instytut Geofizyki PAN), stąd udział Polski w SCAR jest niezbędny. Stacje są wykorzystywane przez naukowców z Polski, jak również z zagranicy. Prowadzone są na nich badania w zakresie ekologii, geologii, glacjologii, mikrobiologii, czy oceanografii. Członkostwo w SCAR oraz uczestnictwo w spotkaniu delegatów SCAR stwarza możliwości polskim naukowcom wpływania na światową politykę naukową w badaniach Antarktyki. 

  • Council of Managers of National Antarctic Programs (COMNAP)

    Rada Menadżerów Narodowych Programów Antarktycznych

    Koordynator krajowy: mgr Agnieszka Kruszewska

    COMNAP jest drugą po ATCM (Układzie Antarktycznym) najważniejszą organizacją skupiającą 30 państw zaangażowanych w badania antarktyczne, posiadających stałe stacje badawcze i/lub narodowe programy badań antarktycznych. Polska jako posiadacz i operator całorocznej stacji naukowej oraz organizator corocznych wypraw naukowych, jest zobowiązana do aktywnego uczestnictwa w pracach oraz spotkaniach konsultacyjnych tej organizacji, na których ustala się m.in. międzynarodowe zasady zarządzania terenami o szczególnych wartościach przyrodniczych: ASMA (Antarctic Specially Managed Area), ASPA (Antarctic Specially Protected Area) oraz zasady wymiany informacji pomiędzy stacjami i państwami. COMNAP skupia przedstawicieli poszczególnych państw w wielu grupach roboczych zajmujących się m.in. sprawami zaopatrzenia stacji, transportu członków wypraw oraz sprzętu drogą lotniczą i morską, minimalizacji ingerencji działalności ludzkiej na środowisko naturalne, ochrony zasobów żywych i środowiska, zabezpieczenia medycznego, koordynacji akcji ratunkowych i wzajemnej pomocy pomiędzy stacjami, a także rekrutacją członków wypraw, wymianą informacji poprzez sieć, tworzeniem antarktycznych baz danych, regulacją ruchu turystycznego.

  • Forum of Arctic Research Operators (FARO) 

    Forum Operatorów Badań Arktycznych

    Koordynator krajowy: dr Dariusz Ignatiuk

    FARO to międzynarodowa organizacja zrzeszająca państwa, która wspiera dialog dotyczący logistyki i wsparcia operacyjnego dla badań naukowych prowadzonych w Arktyce. FARO sprzyja wymianie informacji, nawiązywaniu współpracy oraz rozwijaniu nowych inicjatyw pomiędzy narodowymi operatorami statków, stacji badawczych i statków powietrznych działających w regionie Arktyki. Dzięki temu umożliwia państwom skuteczniejsze planowanie i optymalizację logistyki oraz zaplecza operacyjnego dla działalności badawczej w tym obszarze.

    Współpraca Polski z FARO skupia się na koordynacji i współdziałaniu polskiego środowiska naukowego posiadającego infrastrukturę w Arktyce (stacje polarne, statki badawcze i samoloty). Polski potencjał badawczy w tym zakresie stanowią: wykorzystywana całorocznie Polska Stacja Polarna im. Stanisława Siedleckiego Hornsund oraz wykorzystywane w sezonie wiosennym i letnim stacje polskich uniwersytetów tj. Stacja im. Stanisława Baranowskiego Uniwersytetu Wrocławskiego przy Lodowcu Werenskiolda, Stacja Uniwersytetu Mikołaja Kopernika na Koffioyra oraz Stacja Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Petuniabukta na Spitsbergenie. Ponadto w okresie lata arktycznego na Morzu Grenlandzkim i Morzu Barentsa operują dwa statki: badawczy OCEANIA z Instytutu Oceanologii PAN w Sopocie oraz szkolno-badawczy HORYZONT II Akademii Morskiej w Gdyni.

  • European Polar Board (EPB)

    Europejska Rada Polarna

    Koordynator krajowy: prof. dr hab. Jacek Jania

    EPB stanowi jedyną pan-europejską organizację skupiającą wiodące narodowe instytucje naukowe i agencje finansujące badania w Arktyce i Antarktyce. Pełni rolę inicjującą oraz koordynującą europejską współpracę w badaniach polarnych, a w szczególności wpływa na kształtowanie kierunków polityki naukowej Unii Europejskiej, a także państw europejskich należących do Rady. Polska Akademia Nauk jest członkiem EPB od jej utworzenia w 1995 r.